Os pulmóns, chamados popularmente liviáns, son os órganos principais da respiración en humanos e en moitos outros animais incluíndo uns poucos peixes e algúns coscos. Nos mamíferos e na meirande parte dos vertebrados, os dous pulmóns atópanse preto da columna vertebral en ambos lados do corazón. As súas funcións no aparello respiratorio son a de extraer osíxeno da atmosfera e transferilo ao aparello circulatorio, e de expulsar dióxido de carbono do aparello circulatorio á atmosfera, nun proceso de hematose. A respiración é impulsada por diferentes sistemas musculares nas diferentes especies. Os mamíferos, réptiles e aves empregan os seus aparellos locomotores no proceso de respiración. Nos primeiros tetrápodos, o ar é conducido aos pulmóns mediante os músculos farínxeos a través do bombeo bucal, un mecanismo que aínda manteñen os anfibios. Nos humanos, o principal músculo que guía o ar é o diafragma. Os pulmóns proporcionan un fluxo de ar que fai que os sons vocais, incluíndo a fala, sexan posíbeis.<br />Os humanos teñen dous pulmóns, un dereito e outro esquerdo. Atópanse entre a cavidade torácica e o tórax. O pulmón dereito é máis grande có esquerdo, que comparte espazo no tórax co corazón. Os dous pulmóns xuntos pesar arredor de 1,3 quilogramos, e o dereito é máis pesado. Os pulmóns forman parte das vías aéreas inferiores que comezan na traquea e ramifícanse en bronquios e bronquíolos que reciben o ar respirado pola zona condutora. Estes divídense ata chegar a alvéolos microscópicos, onde o proceso de hematose ten lugar. Xuntos, os pulmóns conteñen aproximadamente 2 400 quilómetros de vías respiratorios e 300 a 500 millóns de alvéolos. Os pulmóns están encerrados dentro dunha bolsa chamada pleura que permite que as paredes interiores e exteriores se escorreguen unha sobre a outra sen demasiada fricción. Este saco encerra cada pulmón e tamén divide cada un deles en seccións chamadas lobos. O pulmón dereito ten tres lobos e o esquerdo dous. Os lobos divídense en segmentos broncopulmonares e en lóbulos. Os pulmóns teñen unha subministración de sangue única, recibindo sangue desosixenado enviado dende o corazón cos propósitos de recibir osíxeno (a circulación pulmonar) e de separar a subministración de sangue osixenado (a circulación bronquial).<br />O tecido pulmonar pode verse afectado por numerosas doenzas, incluíndo a pneumonía e o cancro de pulmón. Doenzas crónicas como a doenza pulmonar obstrutiva crónica e a enfisema poden estar relacionadas con fumar ou coa exposición a substancias daniñas. Enfermidades como a bronquite tamén poden afectar a vía aérea.<br />No desenvolvemento embrional, os pulmóns comezan a se desenvolver como unha evaxinación do intestino anterior, un tubo que vai formar a parte superior do aparello dixestivo. Cando se forman os pulmóns o feto frota no líquido amniótico, polo que non funcionan para respirar. O sangue tamén desvíase dos pulmóns a través do conduto arterioso. Ao nacer, porén, o ar empeza a pasar polos pulmóns e o conduto de distracción péchase, de modo que os pulmóns comezan a respirar. Os pulmóns só se desenvolven plenamente na primeira infancia.<br />Os termos médicos relacionados co pulmón comezan con pulmo-, do latín pulmonarius 'dos pulmóns' como en pulmonía, ou con pneumo- (do grego πνεύμων 'pulmón') como en pneumonía.
Comentar
0