Na mitoloxía grega, Ares (en grego Ἂρης, ''home'', ''home'', ''conflito'') era o deus da guerra, fillo de Zeus e Hera e un dos deuses olímpicos. Os romanos chamábano Marte.<br />Cando Halirrotio violou a Alcipe, filla de Ares e Agraulo, Ares matouno, polo que foi levado a xuízo: o primeiro xuízo por asasinato da historia. Foi absolto. Entre os seus compañeiros estaban a súa irmá Eris, os seus fillos Fobos e Deimos e Enio. A Ares acompañábao un séquito que incluía a Dor, o Pánico, a Fame e o Esquecemento. A pesar de ser inmortal, era moi sensíbel á dor e acudía correndo onda o seu pai, Zeus, cada vez que era ferido. Foi adorado principalmente en Tracia.<br />Ares deu a Hipólita o cinto que logo lle arrebataría Heracles.<br />Unha noite, mentres mantiña relacións sexuais con Afrodita (que era esposa de Hefestos), Ares puxo a un mozo chamado Alectrión á súa porta para que os gardase. Pero este quedou durmido e Helios, o sol, sorprendeu á parella. Ares transformou a Alectrión nun galo, que dende entón anuncia a chegada do sol pola mañá.<br />Durante a Guerra de Troia, Diómedes loitou con Heitor e viu a Ares loitando no bando troiano. Diómedes pediu ós seus soldados que se retirasen lentamente. Hera, nai de Ares, viu a interferencia deste e pediu permiso a Zeus, para apartar a Ares do campo de batalla. Hera animou a Diómedes a atacar a Ares e este lanzou a súa lanza contra o deus. Atenea guiou a lanza ata o corpo de Ares, que ruxiu de dor e fuxiu ó monte Olimpo, o que obrigou ós troianos a retiráremse.<br />Aínda que foi importante na poesía e na mitoloxía, Ares foi raramente obxecto de adoración. E era case sempre venerado en conxunción con outros deuses: por exemplo, compartía un templo con Afrodita en Tebas.<br />Homero chamouno nalgunhas ocasións: <br /><br />Βροτολοιγός (Brotoloigos, ''destrutor de homes''), Ανδρειφοντης (Andreiphontês, ''asasino de homes''), Μιαιφόνος (Miaiphonos, ''manchado de sangue'') e Τειχεσιπλήτης (Teikhesiplêtês, ''asaltante de murallas'').
Comentar
0