Hipoxia, oxigeno urritasuna da. (antzinako grezieraz: ὑπό, hypó, gutxiago eta ὀξύς oxys, oxigenoa). Hipoxia, arnas gutxiegitasunaren ondorioetako bat dela esan behar da. Arnas gutxiegitasuna sortzen da oxigenoaren presio plasmatiko arteriala 60 mmHg-tik beherakoa denean. Aipatzekoa da, arnas gutxiegitasuna suertatzen denean, karbono dioxidoaren presio plasmatikoa altua, baxua edota normala izan litekeela. Garrantzitsua da azpimarratzea, arnas gutxiegitasuna ez dela gaixotasun bat, baizik eta alterazio funtzional bat. Hipoxia beraz, arnas gutxiagotasunaren ondorio bat dela kontuan hartuz, esan behar da oxigenoaren urritasunarekin guztiz erlazionaturik dagoela. Oxigeno urritasun hau ehun edota zeluletan agertzen da. Askotan Hipoxia, hipoxemia eta anoxemiarekin nahasten da. Anoxemia, hipoxia kasu larri bat da. Kasu hauetan oxigeno eza nabaritzen da zeluletan, hipoxian ordea urritasuna nabari da. Beraz desberdintasuna oxigeno kantitatean dagoela esan daiteke. Hipoxemiari dagokionean, oxigenoaren presio plasmatikoaren jaitsiera ematen da arterietan, eta ez zeluletan edo ehunetan hipoxiaren kasuan gertatzen den bezalaxe. Hori dela eta Hipoxia, ehunetara edo zeluletara garraiatzen edota heltzen den oxigeno kantitatearen murrizketatzat har genezake, zeina ematen den oxigenoaren presio partziala jaistearen ondorioz,, presio baxuko atmosferetan. Fenomeno hau sarritan gertatzen da, altuera handiko eremuetan, bertan presio atmosferikoa txikiagoa denez itsas mailakoa baino, oxigenoaren presio partziala jaitsi egiten da eta ondorioz arnas urritasuna deritzona sortzen da.Honi lotuta hipoxia sortuz.
Clasificación internacional de enfermedades
J96
Clasificación internacional de enfermedades
799.02
Identificador de Mes (Encabezado de temas médicos)
D000860
Aipatu
0